CEPHISUS vel CEPHISSUS

CEPHISUS, vel CEPHISSUS

fluv. Boeotiae, qui in Trinemiis nascens, et praeter Larymnam in Atticum agrum influens, tandem in Phalericum sinum se exonerat. Strabo, l. 9. Lucan. l. 3. v. 175.

Boeoti coiêre duces, quos impiger ambit,

Fatidica Cephissus auqâ. ----- -----

Ubi Cephissi aquas fatidicas dicit, propter Themidis oraculum fluvio huic vicinum, a quo Deucalioni, et Pyrrhae ratio ostensa est, quâ genus humanum possit reparari. Cephissus, inquit Bochartus, l. 1. Chanaan, c. 16. Arabibus Chaphiz, quod profundum notat, est enim ἀγχιβαθὴς, alti gurgitis, teste Pausaniâ in Boeoticis. Et in Melanis cum Cephiso confluxu βαθεῖαν λίμνην, profundum lacum, describit Theophrastus, Hist. Plant. l. 4. c. 12. Καλλιρέεθρος Homero in Hymn. 2. v. 240 h. e. pulchrifluus, et Καλλίναος, pulchre fluens, Euripidi in Medea dicitur. Baudrando oritur in Doride, prope Lilaeam urbem; dein auctus Melâ fluviô Elataeam Phocidis urbem rigat, postea per Cherroneam in Boeotiam labitur, caditque in Copaidem lacum Cephissides hinc dictum, mox per cuniculum exiliens, in Euripum se exonerat, prope Larimam oppid. Inundationibus valde obnoxius. Septem enumerat Cephisos Strab. l. 9. Longe sane diligentior Polemone, qui in libro περὶ ποταμῶν, tres tantium nominat. Sic enim ille, εν Α᾿θήνηςί τε Κηφιςςὸς, καὶ εν Σικυῶνι, καὶ εν Α῎ργει. Vibius quoque Sequester Polemone negligentior est: unicum enim novit Phocicum Cephissum. Nic. Lloydius.